Roemenië-reis mei 1999

Ik noem Roemenië zelf wel eens het land met de half geopende deur. Een prachtig land met vroeger een gesloten deur, maar nu met een halfgeopende deur. En af en toe ga ik door de deur om er een kijkje te nemen. Zo ook 29 april jl. Met 10 personen naar Roemenië. Een verslag uit een land met een half geopende deur. Het was nog zeer vroeg in de morgen toen mij radiowerker een wreed einde maakte aan mijn toch al korte nachtrust. Het was 29 april, het begin van de onvergetelijke reis naar Roemenië. De vorige avond hadden wij afscheid genomen van onze gemeente en nu zouden we gaan rijden naar Roemenië, Om ± 5:30 reden we weg uit onze geliefde stadje Schoonhoven.

Autobahn

We reden over Venlo, om vervolgens over te steken naar onze oosterburen, om daar de langste trip van de reis maken. De eindeloze autobahn bracht ons vervolgens in Oostenrijk, waar wij doorheen reden, om vervolgens aan het begin van de avond te stoppen in Budapest (Hongarije). Tijd voor een goede overnachting en een lekker warme hap.

Budapest

Toen de zon zijn licht liet schijnen over de stad aan de Donau, wist ik dat het tijd was om uit bed te gaan. Na een stevig ontbijt bezochten wij het centrum van deze prachtige stad.

Maar Budapest was niet ons hoofddoel, we zouden de gemeenten gaan bezoeken in Roemenië. Aan het begin van de middag reden we door naar de Hongaars-Roemeens grens. Nadat we vlot over de grens waren en wij onze horloges een uur vooruit hadden gezet, deden we nog even een kleine pauze. We moesten nog ± 3 uur rijden naar de plek van onze bestemming namelijk: het diaconaal kerkelijk centrum in Cluj.

Halverwege de avond kwamen wij daaraan. Na een heerlijk schnitzel verorberd te hebben, wat het de hoogste tijd om onze bedden op te zoeken. Een heerlijke rust steeg op uit de slaapzaal. Koningendag 1999 was voorbij. Om eerlijk te zijn, niet echt bij stil gestaan.

Bejaardentehuis

Zaterdag 1 mei, deze ochtend zouden wij gaan kijken bij het bejaardentehuis wat ze aan het bouwen zijn in Cluj. Met de actie van Sola Gratia is hiervoor geld opgehaald. Voor dag geld is de verwarming gefinancierd.

tot onze verassing troffen wij een dominee aan die Nederlands sprak

Tot onze verassing troffen wij een Hongaarse dominee aan die Nederlands sprak. Hij liet ons het in aanbouw zijnde gebouw zien. Hij bedankte ons hartelijk voor de steun die hij krijgt uit Holland.

Sincrai

We moesten verder, we zouden doorrijden naar onze zustergemeente in Sincrai. Toch zeker een reis van 3,5 uur vanuit Cluj. We reden door het prachtige Roemeense landschap, met haar prachtige heuvels en valleien.

‘Qua schoonheid doet het Roemeense landschap nergens voor onder’

Qua schoonheid doet het Roemeense landschap nergens voor onder. Aan het eind van de middag waren we waar we verwacht werden. In de pastorie van Bustya Janos. Bustya en zijn vrouw verwelkomden ons met een heerlijke Hollands bak koffie. Herinneringen werden opgehaald en groeten uit Schoonhoven werden doorgegeven.

Om de echte Hongaarse cultuur te proeven zouden wij gaan eten bij de gezinnen in Sincrai. Het werd voor mij een bijzonder ervaring.

We sliepen in het jongerencentrum in Ilieni. Zondags gingen wij in Sincrai naar de kerk. In deze kleine gemeente mocht wij de gemeenschap der heiligen gedenken. We zongen de gemeente van Sincrai enkele psalmen toe. We aten bij de mensen in Sincrai.

‘s Middag maakten wij een mooie wandeling door de heuvels rondom het dorp Sincrai.
Het was een prachtige wandeling met heerlijk weer. Een bijzondere ervaring.
‘s Avonds aten we weer bij de gemeenteleden van Bustya.
Bacau 'met een hoge werkeloosheid en veel armoede’

Maandag 3 mei, stond de reis naar het Roemeens Moldavië op het programma. We reden op tijd weg naar onze bestemming de stad Bacau.

Bacau is een smerige industriestad, met een hoge werkeloosheid en veel armoede. Dit werd ons wel duidelijk. In Bacau werkt een Nederlands echtpaar, André en Evelien Muit. Ze zijn door de stichting Hulp Christenen Roemenië uitgezonden, om te werken met straatkinderen, zieke kinderen en hulpbehoevende kinderen. André liet ons zijn werk zien. In Bacau is een medisch kinderdagverblijf gestart en diverse medische posten in de buurt van Bacau. Ellende en armoede troef

ABN-Amro

De volgende morgen bezochten wij de mooie stad Brasov. En liepen langs de winkels. Het westen is hier ook vertegenwoordigt, ziedaar een Mc Donald’s en een paar straten verderop de Hollandse ABN Amro. Brasov is een mooie rijk historische stad. Omgeven door heuvels wordt het wel eens de mooiste stad van Roemenië genoemd. ‘s Middags bracht de groep een bezoek aan de school van Bustya in Sfintu Gheorghe.

Zoutmijn

Als je in Roemenië bent, moet je eigenlijk een bezoek brengen aan de zoutmijnen in Sovata.
Dat deed de groep op woensdag. Ondergetekende was vooruit gereisd (in een taxi) naar Targu-Mures, zodat de groep een persoon minder telde
Er werd een bezoek gebracht aan ds. Tibor Sas in Sovata. (zustergemeente Bergambacht) En daar overnachtte men ook.
Hoop

Donderdagochtend werd er vroeg vertrokken bij ds. Tibor Sas. Deze dag zouden wij een bezoek brengen aan de gemeente van ds. Lorincz Istvan. We werden er hartelijk ontvangen. En dominee Lorincz Istvan vertelden over zijn gemeente en de vele problemen die er zijn. En dat er problemen zijn dat is wel duidelijk. Ook in Targu Mures is er veel armoede. En de mensen kunnen een hoge inflatie niet vol houden.

‘ de prijzen stijgen, maar de salarissen blijven gelijk’

De prijzen stijgen, maar de salarissen blijven gelijk. Een onmogelijke situatie. Niet vol te houden. Gelukkig is er de mogelijkheid om goedkoop en soms zelf gratis aan kleding te komen, dit door de kledingtransporten die georganiseerd worden door de werkgroep.

Voorbij

Het was alweer de laatste dag van onze reis in Roemenië. Vrijdag 7 mei begonnen wij aan de reis terug naar Schoonhoven. Zaterdagochtend, reden we ons stadje binnen. De reis was definitief voorbij. En ik, ik leefde met de gedachten aan de contacten, aan de sfeer, aan de momenten. Nee voorlopig trek ik de deur van Roemenië niet achter mij dicht!

William de Wit (ex-voorzitter van de werkgroep)