Roemenië Reis 2008

Op donderdag 9 oktober vertrokken 14 gemeenteleden (Gert en Ineke van Eckeveld, Jan en
Burry de Haan, Geert en Wilma Lekkerkerker, André en Annelies Gelderblom, Mien den
Besten, Nel Murk, Kees van Buuren, Bas de Ruiter, Nico Vollmuller en Casper den Besten)
naar Roemenië. De reis begon om kwart voor 5 ’s morgens op de parkeerplaats van ‘de Ark’.
Via Duitsland en Oostenrijk kwamen we aan het begin van de avond aan in Budapest voor
onze eerste overnachting.

De volgende dag haalden we Suzi, van het station. De contacten met haar dateerden nog van
een bezoek van de jeugdvereniging aan Tirgu Mures. Suzi werkt in Budapest en zij wilde
graag met ons meerijden naar haar ouders in Tirgu Mures.. Het was al avond toen we haar
thuis afleverden en ons hotel opzochten. Op zaterdag vetrokken naar Sincrai, waar ds. Bustya
Janos ons verwelkomde. Sincrai heeft inmiddels een pension waar een groot deel van de
groep kon logeren. Vier mensen kregen een kamer bij de ingenieur, een van de bewoners van
Sincrai met een mooi groot huis. De maaltijd werd die middag bij verschillende gastgezinnen
genuttigd en dat is altijd een bijzondere gebeurtenis. Ondanks de taalbarrière is er altijd een
goed contact. Liefde wordt gevoeld.

Na de maaltijd bezochten we Ilieni, waar het kinderdorp is dat vele jaren gesponsord werd
door onze kerkelijke gemeente in Schoonhoven. Inmiddels heeft de overheid de zorg voor het
kinderdorp overgenomen en het was goed om te zien dat het voor kinderen een heerlijke plek
is om op te groeien..=

Daarna liet ds. Bustya Janos ons de nieuwe gedenkplaats zien die gebouwd was voor de
Hongaarse gemeenschap. ’s Avond werden we in de school van Sincrai verwacht waar we
samen met gemeenteleden van Sincrai een gezamenlijke maaltijd hielden. Na afloop werd er
gezongen bij het kampvuur.

’s Zondags gingen we naar de kerk en ’s middags vierde we het 15-jarig bestaan van de
winterkerk. Vele foto’s en een film lieten ons zien hoe het gebouw 15 jaar geleden was
geopend. Namens de Werkgroep Oost Europa werd een prachtig verzilverd bord aangeboden
dat gebruikt zal worden bij het Avondmaal. Voor de kinderen werd een speeltuin aangeboden
door de Werkgroep en Stichting Ilieni.

’s Maandags verlieten we Sincrai en gingen we op weg naar de zoutmijnen in Praid. Hier
ontmoette we ds. Istvan die ons van alles vertelde in de zoutmijn. In de kapel zongen we
samen wat liederen. Daarna nam ds. Istvan ons mee naar het kampgebouw waar al heel wat
jongeren o.a. uit Tirgu Mures en ook Schoonhoven een vakantie hebben doorgebracht.
Het gebouw staat in een prachtige omgeving maar moet nog steeds afgewerkt worden,
ondanks alle hulp die al uit Nederland gekomen is.

Op de terugweg naar Tirgu Mures kwamen we langs het Beremeer in Sovato. Hier stopten we
en maakten we een ontspannende wandeling rond het zoutwatermeer.

Aan het eind van de middag kwamen we aan in Tirgu Mures waar we hartelijk welkom
geheten werden door de verschillende gastgezinnen.

In elk gezin stond een overdadige maaltijd klaar met daarbij de nodige Palinka (een zeer
sterke drank die in Roemenië veelvuldig gedronken wordt).

Dinsdag kregen we een rondleiding door de stad Tirgu Mures. Waarna we de stad uit reden.
Na een uurtje rijden kwamen we aan bij een vakantiehuisje van een van de gemeenteleden van
de gemeente van ds. Istvan. Hier werden we verwend met een barbecue. Om het eten een
beetje te verwerken maakten we een heerlijk wandeling o.a. naar een forellenkwekerij.
Bij terugkomst in Tirgu Mures stond er in het kerkelijk gebouw een uitgebreide broodmaaltijd
klaar. Heerlijke sandwiches en opnieuw veel drank. Een van onze reisgenoten (Jan de Haan)
ontmoette er een dubbelganger hetgeen tot grote hilariteit leidde. De contacten met onze
zustergemeente zijn bijzonder. De mensen zijn heel hartelijk en gastvrij en het samen zingen
en bidden is steeds weer een bijzondere belevenis. Na een rondleiding door het
verenigingsgebouw waarin ook de winkel is gevestigd voor tweedehans kleding, vertrokken
we moe maar voldaan naar onze gastgezinnen waar ons opnieuw een maaltijd werd
aangeboden.

Het afscheid woensdagmorgen was emotioneel. Een beetje stil vertrokken we naar het
noorden van Roemenië waar we een houten kerk bezochten en daarna het klooster in
Barsana, een heel complex met houten gebouwen en kerken. Indrukwekkend mooi.
Onze Hongaarse vrienden hadden ons aangeraden om, als we in de buurt waren, een bezoek te
brengen aan Het Memorial of the victims of communisme. Dit museum hebben we inderdaad
bezocht en het was de moeite waard. Het museum was vroeger een gevangenis en gaf een
beeld van de gruwelen die gevangenen in het communistische tijdperk hebben ondergaan, niet
zelden vanwege hun geloof.

Vandaar reden we naar de vrolijke begraafplaats waar elke overledene een monument heeft
waarop zijn of haar levensverhaal staat. Ook al konden we de teksten niet lezen, aan de
plaatjes was vaak te zien wat iemand in zijn leven gedaan had. Het geheel zag er voor een
begraafplaats inderdaad erg vrolijk uit.

’s Avonds kwamen we aan in ons hotel in Satu Mare. Uitgerust vertrokken we op donderdag richting Praag. We kwamen door Budapest en konden
de verleiding niet weerstaan om een kijkje te nemen in deze prachtige stad.
Uiteindelijk kwamen we ’s avonds aan in Praag waar het even zoeken was naar het hotel maar
uiteindelijk bleken we te kunnen overnachten vlakbij het centrum van de stad.
De volgende dag (vrijdag) stond er een gids klaar om ons alles te vertellen over de stad Praag.
We bezochten de brug, de burcht, de kathedraal en kwamen onder de indruk van de vele
mogelijkheden van de stad. Iedereen kon de middag op eigen gelegenheid door brengen in de
stad maar ’s avonds werd er weer gezellig samen gegeten.

Tijdens de gehele reis was de sfeer erg goed, het weer was ook uitstekend, en de hotels waren
netjes verzorgd. De tijd vloog om en op zaterdagmorgen gingen we weer op weg naar huis
waar we om 18.00 uur de reis gezamenlijk afsloten bij een van de Roemeniëgangers.
We zullen deze indrukwekkende reis niet snel vergeten.